Nic. Waliło serce. Oddychanie i wszystkie procesy somatyczne, w tym wszelkiego rodzaju kontrolowane przez diencefaliczne reakcje autonomiczne na kryzysy: Adrenalina Większe tętno tętna Gruczoły wylewają sparaliżowane gardło oczy wpatrujące się w jelita Loose i in. Roztłuszczały się mdłości i instynkt seksualny. A jednak nie ma nic, co mogłoby nie widzieć, aby ciało mogło zrobić. Uruchom wszystko w ramach przygotowań do lotu paniki. Ale gdzie i dlaczego pan Tagomi zadał sobie pytanie. Bez wskazówki. Dlatego niemożliwe. Dylemat cywilizowanego ciała człowieka zmobilizowany, ale niebezpieczeństwo niejasne.
(Nothing. Heart pounding. Respiration and all somatic processes including all manner of diencephalic-controlled autonomic responses to crises: adrenalin greater heartbeat pulse rate glands pouring throat paralysed eyes staring bowels loose et al. Stomach queasy and sex instinct suppressed. And yet nothing to see nothing for body to do. Run All in preparation for panic flight. But where to and why Mr Tagomi asked himself. No clue. Therefore impossible. Dilemma of civilized man body mobilized but danger obscure.)
Fragment odzwierciedla głęboki wewnętrzny konflikt, doświadczany przez pana Tagomi, w którym jego ciało instynktownie reaguje na niewidzialne zagrożenie. Jego serce ściga się i jego autonomiczne reakcje są uruchamiane, co wskazuje na stan paniki. Jednak pomimo intensywnych reakcji fizycznych, staje w obliczu niepewnego niebezpieczeństwa, pozostawiając go sparaliżowanego i zdezorientowanego, niezdolnym do zidentyfikowania działań. To zestawienie podkreśla walkę cywilizowanej osoby, gdy instynkty fizyczne kolidują z brakiem jasności w tej sytuacji.
Ten dylemat ujawnia złożoność ludzkiego doświadczenia, w którym reakcje instynktowne mogą stać się daremne przy braku jasnych zagrożeń. Lęk pana Tagomi ilustruje, w jaki sposób cywilizacja komplikuje nasze pierwotne reakcje walki lub lotu, utrudniając poruszanie się strachem, gdy nie istnieje oczywiste niebezpieczeństwo zewnętrzne. Oczekuje się kryzysu egzystencjalnego współczesnego człowieka; Podczas gdy ciało przygotowuje się do przetrwania, umysł zmaga się z niejednoznacznością, podkreślając głębszy komentarz do natury strachu w ustrukturyzowanym społeczeństwie