W swoich refleksjach bohater konfrontuje się z wstrząsającą rzeczywistością osób szukających schronienia na południowych wybrzeżach Włoch. Porównuje kraj do łodzi ratunkowej obleganej przez osoby desperackie, aby uzyskać szansę na lepsze życie. Obraz przeciążonych łodzi toczenia, co skutkuje niezliczonymi utraconymi życiem, przywołuje głębokie poczucie współczucia i pilności. Podnosi moralny dylemat tego, jak można zignorować trudną sytuację tych zdesperowanych osób, które chcą uciec przed niebezpieczeństwem i znaleźć bezpieczeństwo w Europie.
To bolesne obrazy wywołują głęboką introspekcję o ludzkości i empatii. Wyzwanie czytelnikowi rozważyć charakter tych, którzy po prostu wypłynęliby obok takiej sceny bez oferowania pomocy lub uznania. Autor skutecznie przedstawia emocjonalną wagę sytuacji, wzywając publiczność do refleksji nad swoimi wartościami i obowiązkami wobec tych, którzy są tak bardzo potrzebni na całym świecie.