Nie należy rzucić się na porażkę nawet tych, którzy bogato zasługują na pokonanie. To było niebezpieczne, ponieważ wtedy sam możesz dostać to, na co zasługujesz na rozkoszowanie się nieszczęściami innego.
(one should not crow over the defeat even of those who richly deserve to be defeated. That was dangerous, because then you yourself might get what you deserve for revelling in the misfortunes of another.)
W „Mniejszym salonie piękna regulacji” Alexandra McCalla Smitha, narracja bada znaczenie pokory i empatii, nawet wobec tych, którzy mogą wydawać się zasługujące na porażkę. Cytat odzwierciedla ideę, że świętowanie niepowodzeń innych może prowadzić do negatywnych konsekwencji dla siebie. Jest to przypomnienie wzajemnych powiązań ludzkich doświadczeń i potencjalnego luzu negatywnych emocji.
Ostrzega przed wiązaniem się, historia podkreśla, że ich postać można osądzić na podstawie ich reakcji na nieszczęścia innych. Zamiast czerpać przyjemność z upadków innych, jednostki powinni dążyć do życzliwości i zrozumienia, ponieważ zawsze istnieje ryzyko samych wyzwań. Ta lekcja moralna służy jako zasada przewodnia dla zachowania integralności i współczucia w często konkurencyjnym świecie.