Nasze DNA nie zanika jak starożytny pergamin; Nie rdzewieje w ziemi jak miecz wojownika, dawno zmarłego. Nie jest erodowany przez wiatr lub deszcz, ani nie redukuje się do ruiny przez ogień i trzęsienie ziemi. To podróżnik ze starożytnej ziemi mieszka w nas wszystkich.
(Our DNA does not fade like an ancient parchment; it does not rust in the ground like the sword of a warrior long dead. It is not eroded by wind or rain, nor reduced to ruin by fire and earthquake. It is the traveller from an ancient land who lives within us all.)
Cytat podkreśla trwałą naturę ludzkiego DNA w porównaniu do artefaktów fizycznych z przeszłości. W przeciwieństwie do starożytnych reliktów, które z czasem pogarszają się, nasz makijaż genetyczny zachowuje bezpośredni związek z naszymi przodkami, pozostając nienaruszonym na przestrzeni wieków. Sugeruje to ciągłość życia i historii, która wykracza poza normalny rozkład obiektów materialnych.
Ponadto metafora DNA jako podróżnika odzwierciedla ideę, że nasze dziedzictwo i tożsamość są głęboko zakorzenione w starożytnych liniach. Podkreśla przekonanie, że istota naszych przodków żyje w nas, kształtując to, kim jesteśmy dzisiaj. Ta perspektywa daje głębokie uznanie dla naszej historii biologicznej i historii, które określają nasze istnienie.