W „Paris to the Moon” Adam Gopnik bada wyjątkowy sposób myślenia Paryżan, którzy mają silną wiarę w swoją nieodłączną wyższość. Ta perspektywa gwałtownie kontrastuje z amerykańską wiarą w niepoprawność i uprawnienia. Paryżanie postrzegają siebie jako posiadające pewien prestiż, który pochodzi z ich kultury, historii i stylu życia, zamiast wierzyć, że takie cechy są prawami powszechnymi. Ta różnica kulturowa podkreśla wyraźny światopogląd ukształtowany przez dziedzictwo, a nie indywidualizm.

Obserwacje autora ujawniają, w jaki sposób postawy te wpływają na zachowania społeczne i interakcje w Paryżu. Podczas gdy Amerykanie często projektują pewność siebie i poczucie prawicy, Paryżanie mają tendencję do ucieleśnienia bardziej dopracowanego poczucia dumy zakorzenionej w ich tożsamości i wartościach ich miasta. Ta rozbieżność służy jako fascynujący komentarz na temat tego, jak narodowość może kształtować postrzeganie siebie i normy społeczne, oferując wgląd w obie kultury.