Ludzie, którzy potrafią czytać i pisać fachowo, jak potrafisz, są cudami i, moim zdaniem, uprawniają nas do podejrzewania, wcale możemy być cywilizowani.
(People who can read and write expertly, as you can, are miracles and, in my opinion, entitle us to suspect we might be civilized after all.)
Kurt Vonnegut Jr. podkreśla rzadką i znaczącą umiejętność sprawnego czytania i pisania, sugerując, że osoby posiadające te umiejętności odzwierciedlają pewien poziom cywilizacji. Uważa te osoby za niezwykłe, prawie cudowne, ponieważ ich umiejętności przyczyniają się do lepszego zrozumienia i uznania świata. To pojęcie oznacza, że umiejętność czytania jest nie tylko osobistym osiągnięciem, ale kamieniem węgielnym cywilizowanego społeczeństwa.
Wyceniając tych, którzy wyróżniają się w czytaniu i pisaniu, Vonnegut podnosi znaczenie edukacji i komunikacji we wspieraniu bardziej oświeconej społeczności. Jego wgląd zachęca nas do uznania transformacyjnej siły umiejętności czytania i jej roli w kształtowaniu naszej zbiorowej ludzkości, sugerując, że dzięki tym wykwalifikowanym osobom możemy znaleźć nadzieję na bardziej cywilizowane społeczeństwo.