Być może nie powinniśmy teraz odpowiedzieć na pytania - po prostu je zanotuj. Maurice zawsze mówiła, że moc w pytaniu nie jest w odpowiedzi, w sposób, w jaki wyobraźnia staje się zajęta, gdy pytanie jest w pracy.
(Perhaps we shouldn't try to answer the questions now - let's just note them down. Maurice always said the power in a question is not in the answer, it's in the way the imagination gets busy when the question is at work.)
W „W tej poważnej godzinie” Jacqueline Winspear podkreślono znaczenie pytań na ich odpowiedzi. Narrator zastanawia się, w jaki sposób pytania dotyczące wyrażania może rozpalić kreatywność i stymulować myśl, sugerując, że sam proces zapytania ma większą wartość niż wyciąganie ostatecznych wniosków. Ta perspektywa zachęca do głębszej eksploracji pomysłów bez natychmiastowej presji, aby je rozwiązać.
Koncentrując się na sile przesłuchania, książka podkreśla pewne uznanie dla dwuznaczności, która towarzyszy myślom i wyobraźni. Jak zauważa Maurice, akt przesłuchania może zaangażować umysł w znaczący sposób, wywołując ciekawość i innowacje. W ten sposób narracja zachęca czytelników do przyjęcia dochodzenia, pozwalając im wyobraźnię swobodnie wędrować, a nie spieszyć się w kierunku odpowiedzi.