Nauczyła się, dawno temu i w międzyczasie, kiedy była oprócz wszystkiego, co kochała, aby przetrwać najbardziej niepokojące czasy, które musiała przełamać czas-po drugim starannie wykonanym ściegu. Jeśli rozważanie tego, co może się utrzymać następna godzina, była zbyt trudna, pomyślała tylko o kolejnej pół i godzinie.
(She had learned, long ago and in the intervening years when she was apart from all she loved, that to endure the most troubling times she had to break down time itself--one carefully crafted stitch after the other. If consideration of what the next hour might hold had been too difficult, then she thought only of another half and hour.)
Narrator zastanawia się nad bolesną lekcją wyciągniętą w trudnych czasach oddzielenia od bliskich. Odkryła, że aby znosić trudności, musi zarządzać czasem w małych przyrostach. Zamiast przytłaczać się myślami o przyszłości, koncentruje się na krótkich odstępach czasu, dzieląc swoje doświadczenie na możliwe do opanowania elementy. Takie podejście pozwala jej poradzić sobie z niepewnością i zachować odporność poprzez swoje wyzwania.
Ta metoda poruszania się w trudnych momentach ilustruje jej siłę i determinację. Koncentrując się na następnych pół godziny, kultywuje poczucie kontroli i nadziei, pomimo trudności, z którymi się spotyka. Dzięki temu procesowi jest w stanie ostrożnie zszywać swoje doświadczenia, znajdując sposób na przetrwanie i zwycięstwo wbrew szansom.