Szacunek, „oświadczył,” stanowi podstawę wszystkich negocjacji z tymi uprawnieniami. Szacunek, jaki jedna moc ma dla drugiej, polega na dokładnym odsetku środków, które odpowiednio mają ranne z rannictwa z najmniejszą szkodą dla siebie.
(Respect," he declared, "forms the basis of every negotiation with these powers. The respect which one power has for another, is in the exact proportion of the means which they respectively have of injuring each other with the least detriment to themselves.)
W „Ostatnim ojcu założyciela: James Monroe i wezwanie narodu do wielkości”, Harlow Giles Unger podkreśla znaczenie szacunku w stosunkach międzynarodowych. Twierdzenie Monroe podkreśla, że poziom szacunku między dwiema mocami jest bezpośrednio powiązany z ich zdolnościami w celu wyrządzania sobie nawzajem krzywdy. Pojęcie to sugeruje, że prawdziwe negocjacje zależą od zrozumienia swoich mocnych stron i luk.
Cytat odzwierciedla pragmatyczny pogląd dyplomacji, w którym wzajemny szacunek jest zbierany poprzez równowagę władzy. Sposób, w jaki narody postrzegają się nawzajem, wpływa na ich interakcje i prawdopodobieństwo udanych negocjacji. Podkreślając związek między środkami potencjalnej szkody i szacunku, perspektywa Monroe zasadniczo dotyczy obliczonej dynamiki kształtującej politykę międzynarodową.