Ofiara” – powiedział kapitan. „Stworzyłeś jedno. Zrobiłem jeden. Wszyscy je zrobiliśmy. Ale ty byłeś zły z powodu swojego. Ciągle myślałaś o tym, co straciłaś. Nie zrozumiałeś. Poświęcenie jest częścią życia. Tak powinno być. To nie jest coś, czego można żałować. To coś, do czego warto dążyć.
(Sacrfice," the captain said. "You made one. I made one. We all made them. But you were angry over yours. You kept thinking about what you lost. You didn't get it. Sacrifice is a part of life. It's supposed to be. It's not something to regret. It's something to aspire to.)
W książce Mitcha Alboma „Pięć osób, które spotykasz w niebie” koncepcja poświęcenia ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia życiowej podróży. Kapitan wyjaśnia bohaterowi, że każdy się poświęcił i choć złość z powodu tego, co się straciło jest rzeczą normalną, rozpamiętywanie tego nie jest produktywne. Podkreśla, że poświęcenie jest nieuniknioną częścią życia i nie należy go postrzegać negatywnie.
Zamiast żałować poświęceń, kapitan zachęca do myślenia opartego na aspiracjach. Poświęcenie można postrzegać jako szlachetny aspekt istnienia, przyczyniający się do osobistego rozwoju i większego dobra. Przyjmowanie poświęceń pozwala jednostkom znaleźć sens i cel w swoim życiu, wyznaczając istotny aspekt ludzkiego doświadczenia.