Przypisała koszulę liczbą i zwróciła się do następnej nagrody. To był zestaw sześciu noży i widelców rybnych, wykonanych przez Hamiltona i cali, oraz bardzo przystojna nagroda dla kogoś. Byłoby to popularne na konserwatywnej funkcji, ale byłoby bezużyteczne na imprezie Partii Pracy. Uważała, że nie mieli pojęcia o użyciu noży i widelców rybnych i użyli tej samej sztućce do wszystkiego. To była część problemu. Liberalni Demokraci oczywiście wiedzieli, o co chodzi o noże i widelce rybne, ale udawali, że ich to nie obchodzi! Liberalni hipokryci, myślą Sasha.
(She assigned the shirt a number and turned to the next prize. This was a set of six fish knives and forks, made by Hamilton and Inches, and a very handsome prize for somebody. This would be popular at a Conservative function, but would be useless at a Labour Party event. They had no idea, she believed, of the use of fish knives and forks and used the same cutlery for everything. That was part of the problem. The Liberal Democrats, of course, knew what fish knives and forks were all about, but pretended they didn't care! Liberal Hypocrites, thought Sasha.)
W tym fragmencie z „44 Scotland Street” Alexander McCall Smith, postać skrupulatnie organizuje nagrody za wydarzenie, przypisując liczby do każdego przedmiotu. Wśród nagród jest elegancki zestaw noży rybnych i widelca, które rozpoznaje, byłby doceniany na konserwatywnym spotkaniu, ale niedopasowanie na imprezie pracy, co wskazuje na podział zwyczajów społecznych. Postać odzwierciedla, w jaki sposób różne partie polityczne mają wyraźne postawy w stosunku do etykiety jadalnej.
Uważa członków Partii Pracy jako nieświadomy znaczenia wyspecjalizowanych sztućców, wykorzystujących ogólne przybory na wszystkie posiłki, jednocześnie uznając, że liberalni Demokraci są świadomi, ale celowo lekceważą swoją wiedzę. Ta obserwacja prowadzi ją do określenia liberałów jako hipokrytycznego, pokazując jej frustrację pozorami i rozróżnieniami społecznymi, które charakteryzują przynależności polityczne.