Odsunęła od siebie stare lata, przyzwyczajenia i zahamowania jak martwe liście. Byłaby nimi usłana.
(She brushed the old years and habits and inhibitions away from her like dead leaves. She would be littered with them.)
W „Błękitnym zamku” L.M. Montgomery’ego bohater przechodzi znaczącą przemianę. Zrzuca ciężary przeszłości, do których zaliczają się stare nawyki, zahamowania i ciężar wcześniejszych doświadczeń. Ten akt usunięcia resztek dawnego siebie symbolizuje pragnienie wyzwolenia i rozwoju osobistego.
Metaforycznie porównując swoją przeszłość do martwych liści, bohaterka stara się oczyścić swoje życie z negatywności i ograniczeń. Proces ten reprezentuje odnowienie i wejście w nowy rozdział, podkreślając tematy związane z odkrywaniem siebie i znaczeniem odpuszczenia, aby rozpocząć bardziej satysfakcjonującą egzystencję.
