Miała dość odwagi, ale mało wyobraźni; inaczej nie zapomniałaby radości, niezależnie od ciężaru, jaki na niej ciążył.
(She had courage enough, but little imagination; or she would not have forgotten joy, whatever the weight on her.)
Cytat odnosi się do postaci, która posiada znaczną odwagę, ale brakuje jej wyobraźni, by dostrzec radość pośród swoich zmagań. Ten brak wzroku nie pozwala jej rozpoznać, że szczęście może istnieć pomimo ciężarów, które dźwiga. Zamiast pozwalać, aby wyzwania ją przyćmiły, żywsza wyobraźnia mogłaby pomóc jej zapamiętać radosne chwile z życia, zapewniając przeciwwagę dla jej trudności.
W istocie cytat podkreśla wzajemne oddziaływanie odwagi i wyobraźni. Choć odwaga pozwala stawić czoła trudnościom i znosić je, bez wyobraźni można nie docenić jaśniejszych stron życia. Pomysł sugeruje, że zdolność wywoływania radości ze wspomnień lub snów jest niezbędna dla odporności emocjonalnej, przypominając nam, że nawet w najciemniejszych czasach utrzymywanie poczucia zachwytu i nadziei może nas podtrzymać.
