Robi kamienną twarz, upuszcza głos oktawy. Nie. Nie. Nazywam się Joe Pitt i nie robię Nuthin 'Nie chcę robić i nawet nie będę słuchać, ponieważ nie wiem, kiedy to mam i wolę być pieprzony, tragiczny i zranić ludzi.
(She makes a stone-face, drops her voice an octave.-No. No. No. My name is Joe Pitt and I don't do nuthin' I don't want to do and I won't even listen because I don't know a good thing when I have it and I'd rather be all fucked up and tragic and go hurt people.)
Postać wyraża głębokie wewnętrzne zamieszanie, prezentując postawę o twarzy i obniżając głos w celu przekazania powagi. Mocno potwierdza swoją tożsamość jako Joe Pitta, odrzucając wszelkie obowiązki w zakresie spełnienia oczekiwań lub pragnień innych. Jej oświadczenie podkreśla sprzeciw wobec zrozumienia, co jest korzystne dla jej życia, pokazując skłonność do samozniszczenia i chaosu do szczęścia.
Ta perspektywa odzwierciedla głębszą walkę z osobistymi wyborami i konsekwencjami, ujawniając postać, która jest świadoma swoich porażek, ale zdecyduje się przyjąć tragiczne istnienie. Odmowa Joe Pitta uznania „dobre rzeczy” w życiu podkreśla temat wyobcowania i bólu samooceny, ilustrując złożony stan emocjonalny, który rezonuje w całej narracji.