Pomyślała sobie: To jest teraz. Cieszyła się, że przytulny dom, tata i mama, blask ognia i muzyka już tam byli. Nie można o nich zapomnieć, pomyślała, ponieważ teraz jest teraz. Nigdy nie może to być dawno temu.
(She thought to herself, This is now. She was glad that the cozy house, and Pa and Ma and the firelight and the music, were now. They could not be forgotten, she thought, because now is now. It can never be a long time ago.)
W tym fragmencie „Małego domu w wielkim lesie” bohater zastanawia się nad znaczeniem chwili obecnej. Czuje głęboką wdzięczność za swój ciepły dom, towarzystwo rodziców i kojącą atmosferę stworzoną przez ogień i muzykę. To poczucie wdzięczności podkreśla jej świadomość, że doświadczenia, których doświadcza, są cenne i nie mogą zostać wymazane przez czas.
Jej świadomość, że „teraz jest teraz”, podkreśla wagę życia w teraźniejszości. Rozumie, że choć chwile mogą odchodzić w przeszłość, uczucia i wspomnienia powstałe w teraźniejszości pozostają ważne. Ta świadomość przynosi jej radość i pewność siebie, gdy ceni chwile spędzone z rodziną w przytulnym otoczeniu.
