Fragment odzwierciedla pilność czasu, gdy bohater zbliża się do jej siedemdziesiątych urodzin. Przekazuje poczucie ostateczności, podkreślając, że nie ma miejsca na żal ani wątpliwości w jej życiu. Zamiast tęsknić za utraconymi możliwościami lub zastanawiać się nad tym, co mogło być, ma do czynienia z rzeczywistością swojej obecnej sytuacji.

To pojęcie czasu stanowi potężne przypomnienie, że życie jest ulotne, co skoncentruje się na teraźniejszości. Bohater jest zachęcany do przyjęcia swoich doświadczeń i wykorzystania pozostałego czasu, podkreślając znaczenie życia w pełni i autentycznie w tej chwili.