A więc to jest miłość, powiedział sobie, próbując racjonalną częścią umysłu zbadać własne przytłaczające uczucia. To jest ta potężna, straszna tęsknota, która sprawiła, że Matka poślubiła tego nędznego tyrana, którego musiałam nazywać Ojcem. Ilu niewiarygodnie głupich bohaterów w opowieściach zrobiło szalenie niebezpieczne rzeczy, ponieważ byli zakochani? A co więcej, ile szalonych rzeczy zamierzam z tego powodu zrobić?
(So this is love, he said to himself, trying to examine his own overwhelming feelings with the rational fragment of his mind. This is the powerful, horrible longing that made Mother marry that miserable tyrant I had to call Father. How many unbelievably stupid heroes in stories did insanely dangerous things because they were in love? More to the pint, how many insane things am I going to do because of it?)
Bohater zastanawia się nad naturą miłości, zmagając się z intensywnymi emocjami, jakie w nim budzi. Analizuje swoje uczucia przez pryzmat rozsądku, przypominając sobie potężną tęsknotę, która pchnęła jego matkę do poślubienia jego agresywnego ojca. To powiązanie z historią rodziny mocno nie daje mu spokoju, gdy rozważa wpływ miłości na podejmowanie decyzji.
Kwestionuje lekkomyślne działania bohaterów opowieści, którzy często postępują głupio z miłości, zastanawiając się, jakie niebezpieczne ścieżki może obrać ze względu na własne uczucia. Ta introspekcja ujawnia głęboki konflikt między emocjami a rozumem, ilustrując dwoistość miłości jako pięknej i niszczycielskiej siły w jego życiu.
