Czasami, kiedy czytam, nie jest to tylko fikcja, gdy jestem między stronami. To jest prawdziwe. Moje serce ściga się, gdy się całują, i jestem zszokowany, gdy robią głupie rzeczy. Krzyczę na ich złe wybory i złych facetów, a czasem nawet płaczę. Jeśli książka może wywołać od kogoś tak prawdziwe emocje, jeśli historia może być tak potężna, że czujesz wszystko, co czują postacie, to czytanie nie może być nudne.
(Sometimes, when I read, it's not just fiction while I'm between the pages. It's real. My heart races when they kiss, and I get shocked when they do dumb stuff. I yell at their bad choices and the bad guys, and sometimes, I even cry. If a book can elicit such real emotion from somebody, if a story can be so powerful you feel everything the characters are feeling, then reading can't ever be boring.)
W doświadczeniu czytania emocje mogą stać się tak intensywne, że wydają się niesamowicie realne. Kiedy pochłonęli historię, czytelnicy często reagują fizycznie i emocjonalnie na działania bohaterów, odczuwając emocje w romantycznych chwilach i frustrację z powodu ich złych decyzji. Takie reakcje wskazują głębokie połączenie z narracją i jej postaciami.
Moc opowiadania historii polega na jego zdolności do wywołania prawdziwych uczuć, przekształcając akt czytania w wciągające doświadczenie. Kiedy czytelnicy płaczą o postać lub kibicują swoim triumfom, ujawnia to głęboki wpływ dobrze napisanej książki. Jak pokazano w „Dirty Little Rendezvous” Emmy Hart, porywająca opowieść może urzekać serce i umysł czytania, czytając radosne przedsięwzięcie.