Na przykład South Central Los Angeles to czarna dziura danych i multimediów, bez lokalnego programowania kablowego lub linków do głównych systemów danych. Tak jak stało się to getto mieszkaniowe w okresie powojennym, ewoluuje teraz w nieokreślone elektroniczne getto.
(South Central Los Angeles, for example, is a data and media black hole, without local cable programming or links to major data systems. Just as it became a housing-and-jobs ghetto in the postwar period, it is now evolving into an off-net electronic ghetto.)
„Ekologia strachu” Mike'a Davisa podkreśla, w jaki sposób South Central Los Angeles przekształciło się w cyfrowe pustkowie, nie mają dostępu do lokalnych programów i głównych sieci danych. Region ten, już zmarginalizowany jako centrum mieszkaniowe i zatrudnienia po II wojnie światowej, stoi obecnie w obliczu nowej formy izolacji, gdy odłącza się od zasobów elektronicznych, które kształtują współczesne społeczeństwo.
Ta zmiana wskazuje szerszy problem społeczny, w którym niektóre społeczności, szczególnie na obszarach miejskich, są wykluczone z cyfrowego dialogu. Opis South Central jako „poza netto” podkreśla rosnący podział, pokazując, w jaki sposób ten brak dostępu może utrwalić pozbawienie praw obywatelskich i utrudniać możliwości dla mieszkańców w coraz bardziej cyfrowym wieku.
