Hiszpania jako nowoczesny scentralizowany naród to iluzja, bardzo niefortunna; Dla obecnego atrofii, desolująca wynik stulecia rewolucji, może być w dużej mierze spowodowana sztucznym narzuceniem scentralizowanego rządu na ziemię zasadniczo odśrodkową.
(Spain as a modern centralized nation is an illusion, a very unfortunate one; for the present atrophy, the desolating resultlessness of a century of revolution, may very well be due in large measure to the artificial imposition of centralized government on a land essentially centrifugal.)
Pojęcie Hiszpanii jako zjednoczonego i nowoczesnego scentralizowanego narodu jest zwodnicze, jak sugeruje John Dos Passos w „Rosinante to the Road”. Iluzja ta doprowadziła do znaczących negatywnych wyników, w tym stulecia naznaczonego zamieszaniem i nieskutecznością. Rząd centralny narzucił swój autorytet na region charakteryzujący się różnorodnymi, odśrodkowymi tendencjami, które mogą wyjaśniać obecną stagnację i brak znaczącego postępu w kraju.
Tekst podkreśla rozłączenie między strukturą polityczną Hiszpanii a jej rzeczywistością kulturową. Scentralizowany rząd, zamiast wspierać jedność i postęp, spowodował rozczarowanie i szereg nieproduktywnych rewolucji. Ta ironia podkreśla wyzwania, przed którymi stoi Hiszpania, stara się zachować spójną tożsamość narodową wśród jej z natury zdecentralizowaną naturą.