Isabel ma określony widok na etykietę telefoniczną, która kształtuje jej interakcje. Uważa, że ​​telefony przed ósemką rano powinny być zarezerwowane tylko na sytuacje kryzysowe, podczas gdy te wykonane od ośmiu i dziewięciu są uważane za natrętne. Stanowi to wyraźną granicę jej porannego pokoju, ilustrując jej staranne rozważenie harmonogramów i komfortu innych.

Poza dziewiątą rano Isabel czuje się bardziej swobodnie wykonywanie połączeń, ale nadal rozpoznaje dynamikę społeczną podczas gry, na przykład potrzebę przepraszania za połączenia wykonane po dziewięciu trzydziestu. Ramy te ujawnia jej ustrukturyzowane podejście do komunikacji, zapewniając, że szanuje czas innych