Cytat z „My Italian Bulldozer” Alexander McCall Smith oddaje esencję odporności artysty i wewnętrznej radości. Podkreśla to, że spełnienie artysty wynika z ich własnego zrozumienia i uznania ich pracy, a nie z zewnętrznej walidacji lub uznania. Niezależnie od tego, jak świat może zareagować, Stwórca uważa ukojenie w wiedzy, że ich sztuka jest cenna i znacząca. Ta wewnętrzna satysfakcja pozwala artystom wytrzymać obojętność lub krytykę ze strony innych.

Ta perspektywa podkreśla znaczenie samooceny i przekonania w swoich twórczych przedsięwzięciach. Szczęście artysty jest zakorzenione w samowystarczalności ich talentu i wewnętrznych nagrodach stworzenia. Ten sentyment wzmacnia ideę, że prawdziwe spełnienie pochodzi od wewnątrz, pozwalając artystom rozwijać się nawet w obliczu przeciwności lub zaniedbania. Zasadniczo podróż artysty jest osobistą satysfakcją, w której jakość ich pracy służy jako tarcza przed światową obojętnością.