Bogaci stali się bogatsi, biedni stali się biedniejsi, drobni rolnicy byli wyciskani, pracujący pracujący pracujący dwanaście godzin dziennie na nagie życie; Zyski były dla bogatych, prawo było dla bogatych, gliniarze byli dla bogatych;
(The rich were getting richer, the poor were getting poorer, small farmers were being squeezed out, workingmen were working twelve hours a day for a bare living; profits were for the rich, the law was for the rich, the cops were for the rich;)
Praca
John Dos Passos podkreśla rosnącą różnicę gospodarczą w społeczeństwie na początku XX wieku. Różnica między zamożnymi i zubożałymi poszerzona, pozostawiając małych rolników walczących o przetrwanie, a robotnicy pracują długie godziny na minimalne wynagrodzenie. Ta sytuacja podkreśla sposób, w jaki bogactwo i moc były skoncentrowane wśród bogatych, tworząc krajobraz, w którym ich interesy zdominowały struktury społeczne i gospodarcze.
Narracja ilustruje wyraźną rzeczywistość, w której prawa i systemy egzekwowania faworyzują bogatych. W miarę jak zyski płynęły przede wszystkim do bogatych, osoby na dole stawały się rosnącymi trudnościami, sugerując systemową nierówność, która marginalizowała klasę robotniczą. Krytyka ta odzwierciedla szersze niesprawiedliwości społeczne i niepowodzenia systemu, który priorytetuje nagromadzenie bogactwa w stosunku do sprawiedliwego traktowania dla wszystkich obywateli.