Szejk mu przerwał, mówiąc: nie tak szybko. Jestem typem osoby, która chwali tylko po to, by wyjaśnić sposób mówienia prawdy, ze względu na zachętę, syna Abda al-Dok
(The shaykh interrupted him, saying, Not so fast. I'm the sort of person who praises only to clear the way to speak the truth, for the sake of encouragement, son of Abd al-Jawad)
Fragment zawiera rozmowę, w której Szejk podkreśla znaczenie uczciwości nad pochlebstwem. Ogłasza, że jego komplementy nie mają na celu zwykłej pochwały, ale mają na celu przygotowanie słuchacza na głębszą prawdę. Odzwierciedla to filozofię, w której autentyczność ma pierwszeństwo, opowiadając się za szczerością w komunikacji.
Oświadczenie Shaykha podkreśla jego rolę jako mentora, który priorytetowo traktuje rozwój słuchacza. Delikatnie wprowadzając prawdę poprzez zachętę, stara się stworzyć sprzyjające środowisko do dzielenia się spostrzeżeniami. Takie podejście ilustruje wzajemne oddziaływanie wskazówek i uczciwości, centralne tematy w pracy Mahfouza, „Palace Walk”.