Straszną rzeczą w tym, że Nowy Jork stał się na tobie, jest to, że nie ma nigdzie indziej. To jest szczyt świata. Wszystko, co możemy zrobić, to zaokrąglić w klatce wiewiórki.
(The terrible thing about having New York go stale on you is that there's nowhere else. It's the top of the world. All we can do is go round and round in a squirrel cage.)
Cytat odzwierciedla rozczarowanie życia miejskiego w Nowym Jorku, przedstawiając je jako szczyt, który, kiedyś utracony, pozostawia mieszkańców uwięzionego. Pojęcie, że Nowy Jork jest uważany za ostateczne miejsce docelowe, sprawia, że doświadczenie staje się przestarzałe, szczególnie bolesne, co sugeruje poczucie stagnacji. Bez uroku tego prestiżowego miasta jednostki są usiane w cyklu monotonii, podobne do koła chomika, które nie oferuje prawdziwej ucieczki.
Ten sentyment rejestruje walkę, która odczuwa, gdy początkowe podekscytowanie tętniącego życiem miasta zanika. Żywa energia, która kiedyś ich zainspirowała i napędzała, może stać się przytłaczająca, co prowadzi do poczucia rozpaczy. Użycie „klatki wiewiórki” potężnie ilustruje frustrującą rutynę i brak spełnienia, które może się pojawić, gdy uważa się, że nie ma dokąd zwrócić się do nowych doświadczeń lub inspiracji.