Nadszedł czas, pazury są przekazywane. Stara sowa spoczywa, wyrzucono matrycę. To wojna o serce, gracz i umysł. Broń, którą dzierżą, bardziej śmiertelne niż moje. Ostrze przyciąga krew, ogień płonie. Ale z drobinkami, umysł oduczający się. A Soul unhings, a potem gizzard trzęsie się i kruchy. Sense Tępe, Rozum rozpraszany. Serce staje się odrętwiałe, sowa rozbijała się. Ale te sześć sów jest silnych i odważnych, a ich historia nie ma jeszcze powiedziano.
(The time has come,The claws are passed.An old owl rests,A die's been cast.It is a war for heart, Gizzard and mind.The weapons they wield, More deadly than mine.A blade draws blood, a fire burns.But with the flecks, a mind unlearns.A soul unhinges,And then a gizzard quakes and cringes.Senses dull,Reason scatters.The heart grows numb,An owl shatters.But these six owls are strong and bold,And their story has not yet been told.)
Wiersz odzwierciedla znaczący konflikt, przedstawiony przez metaforę sów przedstawiających różne aspekty walki, takie jak serce, umysł i duch. Obrazy wojenne sugerują bitwę, która przekracza przemoc fizyczną, obejmującą zawirowania emocjonalne i psychiczne. Wzmianka o narzędziach takich jak ostrza i ogień wskazują na ciężkość konfliktu, podkreślając ryzyko utraty esencji, ponieważ zmysły nudne i rozumujące rozprasza się w upale bitwy.
Pomimo przedstawionych wyzwań wiersz kończy się nutą odporności i nadziei. Sześć sów symbolizuje siłę i potencjał odnowienia, co sugeruje, że ich historia, pomimo zamieszania, wciąż się rozwija. To wywołuje poczucie oczekiwania na to, co ma nadejść, i uznanie, że walka, choć zniechęcająca, jeszcze się nie skończyła. Narracja przemawia do wytrzymałości ducha pośród przeciwności losu, wskazując na moc kolektywu w obliczu prób.
