W narracji rzeczywistość życia pozostaje surowa i bezlitosna, ale jednostki są mniej skupione na tych ponurych prawdach. Historie bezwzględnego tyrana i życzliwego świętego człowieka stają się kluczowe dla tego, jak społeczność postrzega ich istnienie, wspierając poczucie szczęścia wśród ludności.
Ten wzrost szczęścia pokrywa się z pełnym zatrudnieniem, co sugeruje, że mity społeczne mogą stworzyć bufor przeciwko rozpaczy. Urok tych kontrastujących postaci pozwala ludziom utrzymać pozory radości, nawet w świecie, który jest zasadniczo brutalny i nieuprzejmy.