Najwyraźniej istnieje niewiele ograniczeń czasowych lub przestrzeni na to, gdzie psychika może podróżować, a tylko inspektor celny stosowany przez nasze własne zahamowania ogranicza to, co może przywrócić, gdy ponownie wprowadza krajowy kraj codziennej świadomości.
(There are apparently few limitations either of time or space on where the psyche might journey and only the customs inspector employed by our own inhibitions restricts what it might bring back when it reenters the home country of everyday consciousness.)
W książce „Jitterbug Perfume” Toma Robbinsa autor bada koncepcję nieograniczonego potencjału psychiki do eksploracji. Sugeruje to, że nasze umysły mogą przemierzać nieograniczone wymiary czasu i przestrzeni, niezwiązane z ograniczeniami zewnętrznymi, ale ostatecznie nasze osobiste zahamowania służą jako strażnik. Wskazuje to, że chociaż możemy podróżować psychicznie i twórczo, nasz powrót do codziennej świadomości jest filtrowany przez nasze własne ograniczenia.
Robbins podkreśla ideę, że chociaż psychika może swobodnie wędrować i zbierać doświadczenia, proces powtarzania się w normalne życie jest warunkowy. „Inspektor celny” reprezentuje nasze wewnętrzne bariery, które określają, co możemy bezpiecznie włączyć do naszego codziennego istnienia. Ta metafora podkreśla napięcie między bogactwem wyobraźni a ograniczeniami narzuconymi normami społecznymi i osobistymi obawami.