Isabel zastanowił się nad złożonością swoich doświadczeń, postrzegając je jako niewielką reprezentację szerszej ludzkiej kondycji. Rozpoznała, w jaki sposób samotność i rozpaczy mogą współistnieć z miłością i samo-niepowodzeniem, a także z wyjątkowymi turbulencjami okresu dojrzewania. Jej myśli uchwyciły esencję tych splecionych emocji, które kształtują życie ludzi.