W ogóle nie są wolni. Są zasadniczo naszymi więźniami.
(They are not free at all. They are essentially our prisoners.)
W powieści „Jurassic Park” Michaela Crichtona istnieje przekonująca eksploracja pomysłu, że dinozaury utworzone w parku nie są naprawdę wolne. Ta perspektywa podkreśla, że pomimo ich pojawienia się autonomii są one ograniczeni w kontrolowanym środowisku, służąc jako refleksja na temat tego, jak ludzkość nakłada ograniczenia natury i żywych istot. Cytat podkreśla pogląd, że wolność tych stworzeń jest iluzją, ponieważ ostatecznie są one pod kontrolą ludzką.
Pomysł ten rodzi etyczne pytania dotyczące traktowania żywych stworzeń i obowiązków tych, którzy je tworzą i zarządzają. Park reprezentuje środowisko, które, choć zaprojektowane w celu pokazania cudu dinozaurów, jednocześnie uwięzia je w granicach ustalonych przez ludzkie innowacje i chciwość. Crichton zaprasza czytelników do rozważenia konsekwencji takiej kontroli i dylematów moralnych, gdy pragnienie spektaklu zastępuje esencję wolności indywidualnej.