Kurt Vonnegut Jr. zastanawia się nad pragnieniem powrotu do stanu jasności psychicznej i niewinności, podobnej do noworodka, pośród chaosu świata. Ta tęsknota za prostszym, mniej obciążonym umysłem podkreśla złożoność i wyzwania, przed którymi stanął przez całe życie. Podkreśla temat rozczarowania społeczeństwem i wpływu uszkodzonego świata na psychikę.
Jego cytat z „Breakfast of Champions” zawiera głęboką tęsknotę za czystością w myśleniu i duchu, przekazując głębokie poczucie nostalgii i krytykę współczesnego doświadczenia. Pisanie Vonnegut często zmaga się z absurdami życia, a ten sentyment ilustruje walkę o pogodzenie wewnętrznego pokoju z zewnętrznym zamieszaniem.