W powieści „To Die, ale raz” Jacqueline Winspear, bohaterka Maisie, zachęca się do przemyślenia jej perspektywy śmierci. Cytat kładzie nacisk na postrzeganie zmarłej osoby nie tylko jako martwe ciało, ale jako reprezentację życia, które żyli, podobnie jak badanie odzieży noszonej przez cały czas ich istnienia. Ta metafora sugeruje, że strój zmarłego, w tym przypadku, ich fizyczna forma, może ujawnić wgląd na ich tożsamość i doświadczenia.

To podejście zachęca do głębszego zrozumienia jednostek, wzywając nas do rozpoznania historii i lekcji odbywających się w życiu tych, którzy przeszli. Doceniając „ubranie” duszy, można zrozumieć złożoność ich charakteru i dziedzictwa, które pozostawiają. Podkreśla znaczenie zapamiętywania ludzkości w pozostałości fizycznych, oświetlając związek między życiem a śmiercią.