Pomyśl o tym, co oklaskiwali - powiedział w końcu. „Moje dzisiaj przesłanie było przesłaniem śmierci dla naszych młodych mężczyzn. Jak dziwne wydaje się to oklaskiwać.
(Think of what it was they were applauding," he said at last. "My message today was a message of death for our young men. How strange it seems to applaud that.)
W „Wojnie pana Wilsona” Johna Dosa Pasosa narrator zastanawia się nad niepokojącym paradoksem podczas przemówienia spotkanego z aplauzem. Zauważa, że przesłanie, które przekazał, dotyczyło utraty życia młodych mężczyzn, co podkreśla ponurą rzeczywistość wojny. Oklaski wydają się nie na miejscu, gdy jest związane z tak ponurym tematem, co sugeruje niepokojące rozłączenie między postrzeganiem publicznego a trudnymi konsekwencjami wojny.
Ta obserwacja rodzi pytania o tendencję społeczeństwa do świętowania retoryki, jednocześnie ignorując podstawowe tragedie, które reprezentuje. Podkreśla krytyczny komentarz na temat tego, jak ludzie mogą kibicować przesłaniu, które ostatecznie wzywa do poświęcenia i cierpienia, ujawniając złożony związek między wojną, patriotyzmem i sentymentem publicznym. Dos Passos zaprasza czytelników do rozważenia implikacji takich oklasków w kontekście kosztów ludzkich i związanych z nim obowiązków moralnych.