W książce „Engleby” Sebastian Faulks autor bada złożoną naturę ludzkiej egzystencji, w której wiele osób doświadcza życia bez pełnego zaangażowania się w swoje otoczenie. Cytat wskazuje, że ludzie często poruszają się przez życie w stanie oderwanym, istniejąc fizycznie, ale pozbawiony prawdziwej świadomości ich myśli i uczuć. To rozłączenie sugeruje powierzchowne zaangażowanie w życie, w którym jednostki tęsknią za głębszymi doświadczeniami i spostrzeżeniami.
Ponadto pomysł bycia świadomym, ale nieświadomy, podkreśla walkę, z jaką wielu zorganizuje się w prawdziwym zrozumieniu siebie i swoich emocji. Faulks sugeruje, że momenty prawdziwej świadomości są ulotne, co prowadzi do rozdrobnienia życia. Ta perspektywa wzywa czytelników do dążenia do głębszego związku z ich wewnętrznymi ja i otaczającym ich światem, rzucając im wyzwanie, aby uwolnić się od cyklicznej natury bezmyślnej egzystencji.