Wszyscy składamy się z tęsknoty i światła, szukając wyjścia, obawiając się, że zostaniemy zamknięci lub odcięci lub odepchnięci z powrotem na ziemię, z którego się docieramy. To wystarczy, aby zacząć: zanim wszystkie imiona i historie drape, kim jesteśmy, że chcemy być trzymani i pozostawieni w spokoju; Trzymane i pozostawione same, dopóki jego przetrwamy i rośniemy, jak wiosna na wiosnę. Jak
(We are all made up of yearning and light, searching for a way out, afraid we will be shut in or cut off or repelled back into the ground from which we are reaching. This is enough to begin: To know, before all the names and histories drape who we are, that we want to be held and left alone, again and again; held and left alone until the dance of it is how we survive and grow, like spring into winter into spring again. As)
Cytat podkreśla złożoność ludzkich emocji i pragnień, ilustrując, że jednostki składają się zarówno z nadziei, jak i tęsknoty za połączeniem. Podkreśla nasz wrodzony strach przed izolacją, jednocześnie wyrażając zasadniczą potrzebę zarówno towarzystwa, jak i samotności, sugerując, że te kontrastujące potrzeby kształtują nasze doświadczenia i wzrost.
Uznając nasze pragnienia i obawy, cytat podkreśla znaczenie nawigacji w delikatnej równowagi między utrzymaniem a wolnym. Prezentuje życie jako cykliczną podróż faz, w której nieustannie szukamy tych dualności, analogicznych do zmieniających się sezonów. Taka świadomość pozwala nam w pełni przyjąć nasze istnienie, wspierając wzrost i odporność.