Uderzyliśmy na chodnik i upuściliśmy ręce. Jak pragnąłem zatem, że cały świat był ulicą.
(We hit the sidewalk, and dropped hands. How I wished, right then, that the whole world was a street.)
W powieści Aimee Bendera „Szczególny smutek ciasta cytrynowego”, bohater doświadcza momentu tęsknoty za prostotą i połączeniem z inną osobą. Gdy wchodzą na chodnik i puszczają się nawzajem, istnieje głęboka tęsknota za jednolitym egzystencji, w której złożoność życia zastępuje prosta ulica. To metaforyczne życzenie świata jest ulicą odzwierciedla pragnienie jasności i łatwości w związkach.
Cytat zawiera ulotne, ale głębokie emocje. Sugeruje to, że w zgiełku życia momenty intymności mogą wydawać się cenne i kruche. Pragnienie postaci, aby świat był jak ulica, podkreśla kontrast między szczęściem znalezionym w towarzystwie a izolacją, która często towarzyszy indywidualności. Bender tworzy ten moment, aby podkreślić głęboką ludzką tęsknotę za połączeniem wśród wyzwań codziennego życia.
