W książce „Human Traces” Sebastian Faulks postać o imieniu Jacques jest zachęcana o rozważenie istoty rzeczywistości. W obliczu pytania o to, co według niego jest najbardziej realnym aspektem istnienia, angażuje się w głęboką kontemplację, aby znaleźć coś, co ma znaczące znaczenie i długowieczność.

Po znacznej przemyśleniu Jacques wyciąga głęboki wniosek, stwierdzając, że „pamięć” jest tym, co uważa za najbardziej realne. Odzwierciedla to jego wiarę w kluczową rolę, jaką pamięć odgrywa w kształtowaniu naszych doświadczeń i zrozumienia życia, sugerując, że nasze wspomnienia są fundamentalne dla naszej tożsamości i postrzegania rzeczywistości.