To, co było szalone, nie było antyamericanizm, który jest zrozumiały, a nawet w jego oporze w stylu Astérix wobec amerykańskiej dominacji, godna podziwu. To, co jest szalone, to nijakie pewność, brak czujnej ciekawości, niezdolność do krytycznego autorefleksji, gotowość do afisera Erreur odległa i czeka na coś innego, aby zmienić papier.


(What was maddening was not the anti-Americanism, which is understandable and even, in its Astérix-style resistance to American domination, admirable. What is maddening is the bland certainty, the lack of vigilant curiosity, the incapacity for critical self-reflection, the readiness to afficher erreur distante and wait for somebody else to change the paper.)

📖 Adam Gopnik

🌍 Amerykański  |  👨‍💼 Pisarz

(0 Recenzje)

W „Paris to the Moon” Adam Gopnik zastanawia się nad naturą antyamericanizmu, postrzegając go zarówno jako zrozumiałe, jak i godne pochwały w oporze wobec postrzeganej amerykańskiej dominacji. Wyraża jednak frustrację nie samym sentymentem, ale z niezachwianą pewnością i samozadowoleniem, które często towarzyszą takim poglądom. Ten brak krytycznego myślenia i samoświadomości wyróżnia się mu.

Gopnik twierdzi, że ci, którzy krytykowali Amerykę, mogą nie mieć ciekawości badania własnych przekonań i założeń. Krytykuje tendencję do odłączania się od refleksji i polegania na siłach zewnętrznych do szybkiej zmiany, zamiast aktywnego przesłuchania i ewolucji własnych perspektyw.

Page views
13
Aktualizacja
styczeń 23, 2025

Rate the Quote

Dodaj komentarz i recenzję

Opinie użytkowników

Na podstawie 0 recenzji
5 Gwiazdka
0
4 Gwiazdka
0
3 Gwiazdka
0
2 Gwiazdka
0
1 Gwiazdka
0
Dodaj komentarz i recenzję
Nigdy nie udostępnimy Twojego adresu e-mail nikomu innemu.