Kiedy dwie osoby są pod wpływem najbardziej gwałtownych, najbardziej szalonych, najbardziej złuczących i najbardziej przemijających pasji, są oni zobowiązani do przysięgania, że pozostaną w tym podekscytowanym, nienormalnym i wyczerpującym stanie, aż śmierć nie będzie się rozstać.
(When two people are under the influence of the most violent, most insane, most delusive, and most transient of passions, they are required to swear that they will remain in that excited, abnormal, and exhausting condition continuously until death do them part.)
W książce George'a Bernarda Shawa „Getting Married” podkreśla intensywną i często irracjonalną naturę miłości i pasji między dwiema osobami. Shaw krytykuje ideę małżeństwa, co sugeruje, że pary wchodzą w umowę, będąc pod przytłaczającym wpływem silnych emocji, które mogą zniekształcić ich osąd i oczekiwania. Ten namiętny stan jest opisywany jako gwałtowny i złużny, wskazując nieodłączną niestabilność takich uczuć.
Ponadto zauważa absurdalność obiecania, że utrzyma ten podwyższony stan emocjonalny w nieskończoność, ponieważ jest to stan tymczasowy i wyczerpujący. Perspektywa Shawa sugeruje, że instytucja małżeństwa zmusza partnerów do zobowiązania się do nierealistycznej ciągłości ulotnej pasji, podnosząc pytania o zrównoważony rozwój i racjonalność takich ślubów przez cały czas.