Dlaczego mi mówisz... tak dużo? Luthe zamyślił się nad nią. Mówię ci... niektóre musisz wiedzieć, a niektóre masz prawo wiedzieć, a niektóre nie zaszkodzi ci poznać... Przerwał... Niektóre rzeczy mówię ci tylko dlatego, że chcę ci je powiedzieć.
(Why do you tell me... so much?Luthe considered her. I tell you... some you need to know, and some you have earned the right to know, and some it won't hurt you to know-- He stopped....Some things I tell you only because I wish to tell them to you.)
W rozmowie Luthe’a z bohaterem pojawia się zgłębienie natury wiedzy i powodów, dla których warto się nią dzielić. Luthe sugeruje, że starannie wybiera informacje, oferując spostrzeżenia oparte na potrzebach i prawach słuchacza. Sugeruje to złożoność w dzieleniu się wiedzą, w przypadku której pewnymi prawdami dzieli się się dla dobra zrozumienia, a innymi w celu osobistego połączenia.
We fragmencie tym pojawia się także refleksja nad intymnością dzielenia się informacjami, wskazując, że niektóre tajemnice zostają ujawnione po prostu dlatego, że mają wartość dla Lutego w jego relacji z drugą osobą. Podkreśla to, że wiedza może być zarówno narzędziem wzmacniającym pozycję, jak i sposobem nawiązywania głębszych relacji, podkreślając relacyjny aspekt komunikacji.
