Z filozoficznym rozkwitem Cato rzuca się na swój miecz; Po cichu zachodzę na statek. Nie ma w tym nic zaskakującego.
(With a philosophical flourish Cato throws himself upon his sword; I quietly take to the ship. There is nothing surprising in this.)
W fragmencie Moby Dicka Melville kontrastuje dwie różne odpowiedzi na przeciwności losu. Dramatyczny akt samobójstwa Cato stanowi szlachetną i filozoficzną rezygnację z losem, pokazując romantyczne spojrzenie na honor i odwagę. Ten wielki gest podkreśla ekstremalne długości, jakie niektóre osoby pójdą, aby zachować swoje zasady lub zmierzyć się z nieuniknioną porażką.
Z drugiej strony wybór narratora do ucieczki, zabrania statku, sugeruje bardziej pragmatyczne i stonowane podejście do wyzwań. Zamiast stawić czoła niebezpieczeństwu z walorem, decyzja ta oznacza skupienie się na przetrwaniu i zdolności adaptacyjnej, podkreślając praktyczność nad heroizmem. Zasadniczo Melville zastanawia się nad różnorodnymi sposobami, w jaki ludzie konfrontują swoje okoliczności, ujawniając złożoność ludzkich reakcji na trudności.
