W książce „Empatia” Sarah Schulman autorka podkreśla wyzwania, przed którymi stają pacjenci podczas dzielenia się danymi osobowymi z lekarzami. Często, gdy pacjent ujawnia prawdę o sobie, lekarz czuje, że całkowicie je rozumie. Prowadzi to do poziomu arogancji i nadmiernej litery, które mogą skutkować niewrażliwymi i nieuzasadnionymi sugestiami lekarza.

Dynamika może stać się coraz bardziej niepokojąca, ponieważ lekarz przyjmuje obraźliwe założenia oparte na ograniczonych informacjach, które mogą wydawać się tak lekceważące i szkodliwe, jak osądy nieznajomego. To ilustruje szerszy problem w opiece zdrowotnej, w której brakuje empatii, a pacjenci są postrzegani jako zwykłe studia przypadków, a nie osoby z własnymi unikalnymi doświadczeniami.