Ama bugün değerli, nadir ve uyanıksın. Bizi minnettar yaşamaya yönlendirir. Tereddütü işe yaramaz hale getiriyor. Minnettar ve uyanık, şimdi ne bilmeniz gerektiğini sorun. Şimdi ne...

Yaşamak, sonu olmayan bir sohbet, adımsız bir dans, sözleri olmayan bir şarkı, herhangi bir zihin için çok büyük bir nedendir.

Bu bedenler bozulabilir, ancak bu bedenlerdeki sakinler ebedi. -Bhagavad-Gita

Şimdi, sadece akışta bilmek ve kaybolmak için kutsanmış olan her şeyi vermek istiyorum.

Yeni bir deneyimle uzanan bir zihin asla eski boyutlarına geri dönemez. -Olier Wendell Holmes

Yarın yok, sadece bir dizi bugün. Hala

İşlerin doğru veya yanlış olup olmadığına itiraz etme dürtüsüne direnmeme yardım edin, bu da gece veya gece olup olmadığını tartışmak gibidir. Her zaman dünyanın bir yerinde bir ya...

Gerçek şu ki, hayat yolculukta bir noktada bizi kıracak ve bizi yakacak. Bu kötümser veya alaycı değil, hayatta olma coğrafyasının açıklayıcısıdır. Yolculuk tarafından nasıl...

Martin Luther King Jr.'ın kehanet ettiği gibi, ben merkezli olanın yıkıldığına inanıyorum, diğer merkezli birikecek.

Aynı şekilde, çözülse de çözülmez, her rahatsızlık iç bir katılım için yer açıyor. Bir kürek kazarken ve yeryüzünü yerinden ederek, yeryüzüne şiddetli görünmesi gereken bir...

Düşmüş bir yaprak gibi nefes alın ve hiçbir şey düşünmeyin. Sadece nefes alın ve kalbinizin ve zihninizin kısaca göremediğiniz ruhla taşınmasına izin verin.

Yumruk merhameti gibi yaşayan bir dünyada pirinçten kurtulun, elleriniz açıkken uyanmaktan başka bir şey değildir. Ellerimiz açıkken çok daha fazlası olabilir. Aslında, kavramamızı...

Her şeyin olduğumuz yerde olduğunu öğrendim. Acımız veya sıkıntımız ne olursa olsun, tüm hayat ne olursa olsun uyanırsak. Gidecek hiçbir yer olmasa da, ölüm korkumuzun bizi nasıl...

Bir köpek olarak mütevazi yaşa bir köpek olarak mütevazı yaşayın ve dünya ağzınızda canlanacak.

Yeterince yaşayarak, hepimiz bu anlayışa geliyoruz, ancak kabul etmek zor: Onurlandırmayı seçersek seçin, her zaman müzakere etmek için çatışma olacaktır. Başkalarıyla tüm...

Sabır, özünde, bir başkasından korktuğumuzda kendimizden korktuğumuz gerçeğini yıkar; Bir başkasına güvenmezken, kendimize güvenmeziz; Bir başkasını incittiğimizde kendimize zarar...

Gerçekte ortaya çıktığı şey, beni incitenler tarafından kim olduğumu tanımlamak ve kendimi sevme, kendi varlığım, acımı ve hepsini merkezden doğrulama riskini üstlenmeyi bırakmanın...

Yabancı hala, bazen farklı yüzlerle geri dönmekten kaçındığımız temel sorunların, ancak yine de tekrar tekrar onlara tam bir daire getirildik. Karşılaşmamız gerektiğini nasıl atlamaya...

Çiçek için olmanın acısı, çiçek açmasının her adımında tamamen açıktır. Bazı nihai varış noktalarına kıyasla nerede olduğumuzu değerlendirerek kendimize büyük bir kötülük...

Ve ev nerede? Başladığımız yer mi yoksa nerede olduğumuz mu? Olmamız gereken yerde mi yoksa hayatın bizi hediyelerimizi iyi kullanmaya çalıştırdığı yer mi?

Dürüstlük, insan turlarımıza rağmen, iç deneyimimizin ve dış deneyimimizin birbirimizi tamamlamasına izin vermenin bitmeyen bir sürecidir.

İnsan ruhu Tanrı'ya güneşin çiçeği gibidir; Yaklaşımında açılır ve geri çekildiğinde kapanır. -Benjamin hangi

Bir şakayık tohumlamak için altı milyon tahıl polen gerekir ve somon, eve giden yollarını bulmak için ömür boyu yüzmeye ihtiyaç duyar, bu yüzden hayattaki çağrımızı anlamak için...

Bizi korkutan şeyler sadece tutulmak istiyor.

Zamanımızın çoğunu farkında olmayan ve aydınlanmamış olarak geçirebiliriz, ancak gerçeğin ve Tanrı'nın varlığı, derin ve eski bir arkadaş gibi tüm hayatımızı şekillendirebilir....

Onları doğuran yumuşak dürtülere sertleştirilmiş yollarımızın altına gidebiliriz. İnatçılığımızın kemiğini kırmak yerine, duyulmamış hissimizin kemik iliğini besleyebiliriz....

Anılar bize geri dönen sevdiklerinin görüntüleri değildir. Onlar bizi ziyaret eden sevdiklerinin ruhları.

Hayatın ağrısı saf tuzdur; Artık yok, daha az değil. Hayattaki ağrı miktarı aynı kalır, tam olarak aynıdır. Ancak tadına baktığımız acı miktarı, acıyı koyduğumuz konteynere...

Sezgisel dinleme, zihnimizden daha eski şeylerin güzelliği bizi bulabilene kadar hala zihnimizi gerektiriyor gibi görünüyor.

Doğru olduğunu bildiğimiz şeyleri onurlandırmaktan gelen sessiz acı, doğru olduğunu bildiğimiz tek şey sorduğumuz sorulardır.