Suyun yansımasında, kahramanı çocukluğundan bir sürü sevgili anılar yaşar. Canlı hatırlamalar arasında annesi iyi gecelerine teklif vermesi gibi şeffaf anlar, neşeli zamanlar, hediyeler harcamış hediyeler ve ilk bisiklete binmek gibi eğlenceli deneyimler içerir. Bu anılar, geçmişinin bir kasasının kilidini açmış gibi, bu geçici anda erişilebilir olan bir sevgi ve masumiyet hazinesi olarak hareket ediyor.
Bu sevgi duygularının neden daha önce hiç ortaya çıkmadığını düşünerek, Lorraine'den sık sık yaralarımıza iyileşmemizden daha fazla tuttuğumuzu öğrenir. Kahraman, iyileşmenin daha az kabul edildiğini fark ederken, geçmiş acıların netliğini yansıtır. Restorasyon ve sevinç anları arka plana girebilirken, insanın acıyı belirgin bir şekilde hatırlama eğilimini vurgular.