Afganistan ve Irak'taki savaşlara giden yıllarda, savunma üzerine düşünmek, başarılı askeri operasyonları, siyasi hedeflere ulaşmak ve sürdürmek için başkalarıyla koordine edilmesi gereken tek bir güç aracından ziyade, başlı başına bir amaç olarak gören fikirler tarafından yönlendiriliyordu.
(In the years leading up to the wars in Afghanistan and Iraq, thinking about defense was driven by ideas that regarded successful military operations as ends in themselves rather than just one instrument of power that must be coordinated with others to achieve - and sustain - political goals.)
Bu alıntı, askeri başarıyı daha geniş bir siyasi amaca yönelik bir araç olarak görmek yerine izole bir hedef olarak görmenin tehlikesini vurguluyor. Kalıcı istikrarı sağlamak için askeri harekatın diplomatik, ekonomik ve siyasi çabalarla uyumlu hale getirildiği entegre stratejinin öneminin altını çiziyor. Askeri operasyonların siyasi bağlamı ve hedefleri dikkate alınmadan gerçekleştirilmesi, çabaların parçalı olmasına ve istenmeyen sonuçlara yol açabilir. Farklı güç araçları arasındaki koordinasyona yapılan vurgu, etkili devlet idaresi ve uzun süreli çatışmaların hafifletilmesi için esastır. Bunu yansıtarak, politika yapıcılara ve askeri liderlere ülkenin uzun vadeli çıkarlarına hizmet eden bütünsel yaklaşımlara öncelik vermenin gerekliliğini hatırlatır.
