Kutunun karmaşık veya dışındaki her şeyi deşifre edemiyor veya anlayamıyor, içerideki yılanları düşünenlerle çileden çıkarılamayan köktendinciler, ilkel formüllerini de anlatıya dayatmak zorunda kaldılar. Ve tıpkı gerçekliğin renkleri zulüm görürken, onu dünyalarına siyah beyaz olarak uyarlamaya çalışırken, ideolojik antagonistleri gibi - anlatıdaki herhangi bir iç mekan biçimine karşı şiddetli olurlar ve siyasi içerik olmadan romanlara zulüm verirler. Örneğin, çok tehlikeli Jane Austen'inki gibi.
(Unable to decipher or understand everything that was complicated or outside the box, infuriated with those who considered snakes within, the fundamentalists were forced to impose their rudimentary formulas also to the narrative. And just as the colors of reality persecuted, trying to adapt it to their world in black and white, they fierce - like their ideological antagonists - against any form of interiority in narrative, ending up persecuting precisely the novels without political content. Like those of the very dangerous Jane Austen, for example.)
Metinde, Azar Nafisi, siyah-beyaz dünya görüşlerinden sapan karmaşık anlatıları anlamayı zorlayan köktendincilerin mücadelesini göstermektedir. Gri tonlarını kabul edememeleri, onları basit yorumları uygulamaya yönlendirir, özellikle de açık siyasi mesajlardan yoksun olan çalışmaları hedefler. Bu tepki, katı ideolojileri için bir tehdit olarak gördükleri nüanslı hikaye anlatımına karşı hoşgörüsüzlükle ilgili daha geniş bir sorunu yansıtmaktadır.
Nafisi, bu zulmün ironisini vurgular ve görünüşte zararsız eserleri baskıcı bir edebi iklimde tehlikeli hale gelen Jane Austen gibi bazı yazarları yanlışlıkla nasıl yükselttiğine dikkat çeker. Köktendinciler, herhangi bir iç mekan veya karmaşıklığı ortadan kaldırma arayışlarında, paradoksal olarak kendi ideolojik kırılganlıklarını ve literatürün basit anlatılara meydan okuma gücünü ortaya çıkarırlar.