Beni bekleyen her şeyin beni beklemediğinden rahatsız etti
(It bothered me that whatever was waiting wasn't waiting for me)
Jean Anouilh'in "Antigone" dan alıntı, karakterin yaşadığı derin bir izolasyon duygusunu yansıtıyor. Gelecekte önde olan şeyin onun için mahkum olmadığını, kaderinden kopukluk konusunda derin bir varoluşsal duyguyu vurguladığını fark eder. Bu duygu, bireysel arzular ve kaderin kaçınılmazlığı arasındaki mücadeleyi vurgular ve hayatında ortaya çıkan olayların kontrolünün ötesinde olduğu trajik bir farkındalık sergiler.
Anouilh'in görev, sevgi ve otoriteye karşı meydan okumayı araştırması, hiç gelmeyen bir şeyi bekleme fikriyle yankılanıyor. Antigone'un kardeşini onurlandırma kararlılığı, yalnızlığını tanımasıyla keskin bir şekilde tezat oluşturuyor, genellikle asil ideallerin peşinde olan yalnızlığın altını çiziyor. Bu iç çatışma, insan duygularının karmaşıklıklarını ve yaşamın sıklıkla sert gerçeklerini dokunaklı bir hatırlatma görevi görür.