Kimsenin yasaya uymak için yasayı yapanlardan daha kutsal bir yükümlülüğü yoktur.
(Nobody has a more sacred obligation to obey the law than those who make the law.)
"Kimsenin yasaya uymak için yasayı yapanlardan daha kutsal bir yükümlülüğü yoktur" alıntısı, milletvekillerinin sorumlulukları hakkında eleştirel bir bakış açısı yansıtmaktadır. Yasama organlarının ve iktidardaki kişilerin yarattıkları yasaları desteklemeleri gerektiğini vurgulamaktadır, çünkü pozisyonları doğal olarak adalet ve ahlaki bütünlüğe bağlılık önermektedir. Bu yükümlülük sadece uyumun ötesine uzanır; Hukukun üstünlüğüne saygı göstermede rol modelleri olarak hizmet etmelerini talep eder.
Bu fikir, Jean Anouilh'in adalet, görev ve ahlaki çatışma temalarının ortaya çıktığı "Antigone" bağlamında derin yankılanıyor. İfade, otoriteye emanet edilenlerin uyguladıkları yasalara uymadığı zaman sonuçlarının bir hatırlatıcısı olarak hizmet vermektedir. Nihayetinde, hesap verebilirliği ve yasaların sadece otoriteyi değil, aynı zamanda adaleti de yansıtması gerektiğini vurgulayarak yönetişim üzerine etik bir yansıma gerektirir.