Stanford-Binet ölçeğinde iyi görgü, temiz saç ve kanıtlanmış yeterliliğin totem gücüne belirli bir inancını kaybetti. Bu kadar şüpheli muskalar benim saygılarım sabitlenmişti ve o gün kendimle bir vampirle karşılaşan ve elinde hiçbir haçsız birinin endişesi ile karşılaştım.
(lost a certain touching faith in the totem power of good manners, clean hair, and proven competence on the Stanford-Binet scale. To such doubtful amulets had my self-respect been pinned, and I faced myself that day with the nonplused apprehension of someone who has come across a vampire and has no crucifix at hand.)
Joan Didion'un "Bethlehem'e doğru eğilmesi" nde anlatıcı, iyi davranışlar ve zeka gibi sosyal ve entelektüel istikrarın güven verici sembollerine inanç kaybına yansır. Bu unsurlar daha önce kendine saygısının temeli olmuştu, ancak hayatın belirsizlikleri karşısında yetersiz olduklarını fark ediyor. Bu şüphe anı, derin bir kırılganlık duygusunu vurgulayarak koruma olmadan bir vampirle karşılaşmaya benziyor.
Didion'un metaforu, öz değerinin kırılganlığını ve genellikle toplumsal beklentilere ve kişisel başarılara nasıl bağlı olduğunu vurgular. Deneyimlerinde gezinirken, eski inançları ve şimdiki hayal kırıklığı arasındaki kontrast, iç çatışmanın canlı bir resmini çizer ve okuyucuları kendi kendini doğrulama için yüzeysel önlemlere güvenmenin daha geniş sonuçlarını dikkate almaya teşvik eder.