Bu alıntı topluluk önünde konuşma ve kendini tanıtma konusunda stratejik ve belki de kışkırtıcı bir yaklaşımı ortaya koyuyor. Konuşmacı, tanıtımlarını Pat Buchanan'ın başkanlık kampanyalarıyla karşılaştırarak, üstü kapalı olarak retoriğinin cesur, milliyetçi veya çatışmacı olduğunu öne sürüyor; bu özellikler genellikle Buchanan'ın tarzıyla ilişkilendiriliyor. Bu kendine gönderme birden fazla amaca hizmet edebilir: Konuşmacıyı belirli bir siyasi kimlikle aynı hizaya getirir, özgünlüğü vurgular veya sınırları zorlama isteğinin sinyalini verir. Karşılaştırma aynı zamanda popülist veya yabancı bir duruşa da işaret ediyor; zira Buchanan, ana akım siyasetten kopuk hisseden orta sınıf Amerikalılara hitap etmesiyle tanınıyor.

Daha geniş bir perspektiften bakıldığında, Buchanan'ın kampanyasından ilham almak, bu tür taktiklerin destekçiler arasında dikkat, tartışma ve sadakat duygusu yaratabileceğini bilerek, güçlü duygular uyandırma veya tartışmalı konularda tavır alma arzusunu gösterir. Ancak aynı zamanda kutuplaştırıcı söylem kullanmanın etik sonuçları ve olası tepkileri üzerine düşünmeye de davet ediyor. Bu tür tanıtımların etkililiği, izleyicinin anlayışlılığına bağlıdır; bazıları bunları ilgi çekici ve canlandırıcı bulabilirken, diğerleri bunları bölücü bulabilir.

Kültürel bağlamda, siyasi bir figüre atıfta bulunmak aynı zamanda alıntıyı siyasi imalarla katmanlandırır; bu da konuşmacının iletişim tarzının sadece eğlence değil aynı zamanda bir ideolojik ifade biçimi olduğunu ima eder. Siyasi söylem ile eğlence arasındaki bu geçiş, kişiliklerin genellikle farklı alanlardan özellikleri bünyesinde barındırarak farklı bir kişilik oluşturduğu modern medyadaki bulanık çizgilerin altını çiziyor. Genel olarak alıntı, özgünlük veya karmaşa arayan belirli izleyicilerde yankı uyandıran çatışmacı, açık sözlü bir tarzı benimsemeye yönelik hesaplı bir seçimi özetliyor, ancak aynı zamanda kışkırtıcı retoriğin taşıdığı gücü ve sorumluluğu hatırlatıyor.